Reagimi i parë pas një përvoje shkatërruese dhe të dhimbshme është të urrejmë botën në tërësi, dhe ndërsa përpiqemi të shërojmë plagët tona, i premtojmë vetes se askush nuk do të ketë më vend në zemrat tona.
Por ky qëndrim drastik, në vend që të japë kënaqësi, në afat të gjatë nuk bën gjë tjetër veçse na bën të zbrazët dhe dyshues për jetën: e vërteta është se kemi nevojë për të tjerët, dashurinë e tyre, ndershmërinë dhe besimin e tyre dhe se herët a vonë do të na duhet dhe mund të kthehemi për të hapur zemrat tona.
SI TË DASHUROSH PËRSËRI PASI DIKUSH TË THYEN ZEMRËN
Mos mendoni se janë të gjithë njësoj
Edhe nëse sapo keni dalë nga një marrëdhënie me një person që ju ka shkatërruar, nuk keni pse të mendoni se do të ndodhë përsëri. Askush nuk pushon së ngrëni qershi vetëm sepse ata gjetën një krimb në një prej tyre: bota është plot me njerëz të mirë dhe të respektueshëm, por mbyllja e vetvetes është sigurisht mënyra më e mirë për të përjashtuar mundësinë e takimit me ta.
Fale veten
Edhe nëse vazhdon t’i thuash vetes se je viktimë e asaj përvoje të keqe, ndoshta beson në zemrën tënde se disi e ke gabuar. Ndoshta mendon se ke mëkatuar nga naiviteti, mungesa e largpamësisë ose ke pasur pak personalitet. Sido që të jetë keqardhja jote, ti kurrë nuk do të ecësh përpara nëse nuk e fal veten. Secili ka pikat e forta dhe dobësitë e veta dhe edhe ti duhet t’i njohësh dhe t’i pranosh kufizimet e tua për të mos u ekspozuar ndaj situatave të tilla në të ardhmen.
Mos jeto në të kaluarën
Të jetosh në kujtim të vazhdueshëm të përvojave të tua të këqija nuk është një mënyrë për t’i shmangur ato në të ardhmen… Është vetëm një mënyrë për të jetuar keq! Nëse dëshiron të ecësh përpara dhe të hapesh përsëri, duhet të pranosh se një përvojë nga e kaluara është e lidhur me një moment të veçantë dhe duhet të jesh në gjendje ta kufish atë në kategorinë e përvojave të përfunduara, të cilat nuk mund t’i ndryshosh, por të cilat jo domosdoshmërisht duhet t’i përsërisësh.
