E dashur Coleen
Po kaloj netë pa gjumë për vajzën time 30-vjeçare. Ajo është beqare prej pesë vitesh dhe nuk tregon shenja se ka takuar dikë apo se dëshiron të takojë dikë.
Ajo kishte një të dashur të bukur, të cilin e takoi në vitin e fundit të universitetit dhe u takuan për disa vite, por ajo e ndërpreu atë dhe që atëherë nuk ka pasur asnjë tjetër.
Kur e pyes për atë që po ndodh me të, ajo më thotë se është e lumtur vetë dhe me jetën e saj – por nuk e di nëse po fsheh se si ndihet vërtet dhe po thotë atë që mendon se dua të dëgjoj sepse nuk dëshiron të më shqetësojë. Ajo duhet të kuptojë se të gjitha shoqet e saj janë në lidhje dhe disa janë të fejuar për t’u martuar dhe shqetësohem se ajo është lënë pas.
Ajo ka një punë interesante dhe padyshim që takon shumë njerëz përmes punës së saj. Dhe ajo gjithashtu ka një grup miqsh të ngushtë për të dalë, kështu që nuk e di se çfarë po ndodh me të. Nuk dua ta shqetësoj shumë, kështu që ajo ngopet me mua, por shqetësohem shumë. Çfarë mendoni ju?
Coleen thotë:
Ju e shkruat fjalën “shqetësohem” tre herë në letrën tuaj dhe, më vjen keq që ta thyej, por është një lloj pune e nënës të shqetësohet. Nuk e kam problem të pranoj se shumë nga streset e mia janë shqetësime për fëmijët e mi, edhe pse djemtë e mi janë në të 30-at dhe vajza ime në të 20-at.
Ky shqetësim për fëmijët tuaj është një gjë e natyrshme, por mos lejoni që t’ju pushtojë. Nëse vajza juaj po ju thotë se është e lumtur, atëherë pse të mos e pranoni? A keni ndalur të mendoni se ndoshta ajo që dëshironi për të nuk është ajo që ajo dëshiron për veten e saj?
