Terroristët shfrytëzojnë mundësitë, studiojnë pikat e dobëta, kanë avantazhin e të qenit në gjendje të zgjedhin “ku”, “si”, “kur”. Dhe kjo është ajo që ndodhi në zemër të New Orleans, i cili u gjend i pambrojtur pavarësisht paralajmërimeve për rrezikun e sulmeve me përdorimin e automjeteve.
Rrugët e lagjes franceze patrulloheshin nga qindra agjentë, të përzier mes turmës apo përgjatë trotuareve. Një plan i rëndësishëm, por i padobishëm në rastin e një fuoristrade të nisur me shpejtësi të plotë.
Pak ditë më parë, barrierat mbrojtëse që ishin aty, ishin hequr për t’i zëvendësuar me modele të reja, më rezistente, të dizajnuara posaçërisht për t’u përballur me një kërcënim të përhapur. Atë të sulmeve “me automjete”.
Mungesa e mburojës është tashmë në qendër të polemikave, me autoritetet nën akuzë dhe ndoshta një ditë edhe objekt kërkesash për dëmshpërblim. Numri i madh i viktimave, skenat e tmerrit dhe lehtësia me të cilën terroristi e realizoi misionin, e shtojnë zemërimin.
Në një video, shihet se si makina e bardhë ecën pa asnjë problem, më pas kthehet djathtas me një manovër të papritur, për të filluar aktin e rëndë. Një automjet i policisë ishte parkuar në cep, por ai nuk arriti ta ndalë agresorin. Për shkak se makina nuk e bllokoi totalisht rrugën, Jabbar kalon lehtësisht duke kaluar në trotuar dhe më pas nxiton në rrugën Bourbon.
Hendeku i zbuluar të kujton atë që ndodhi disa javë më parë në Magdeburg. Gjithashtu me atë rast sigurimi bëri një gabim të rëndë duke lënë një hapësirë të shfrytëzuar nga mjeku saudit, në timonin e një BMË.
Ishte parashikuar prania e një furgoni agjentësh, por saktësia teutonike dështoi.
Mbrojtja me palisada të llojeve të ndryshme, fillimisht filloi si kundërpërgjigje ndaj bombave të makinave të Al-Kaedës. Dhe më pas u vendos që të krijohej një distancë e mjaftueshme për të zbutur efektet e një shpërthimi. Në disa ngjarje, u shtuan edhe kamionë të mëdhenj, ndonjëherë të mbushur me dhe, për të bllokuar rrugë të tëra. Me përhapjen e sulmeve me makina ndaj kalimtarëve, janë shtuar mjetet: shtylla hekuri, blloqe të mëdha betoni, apo shtylla të tërheqshme për zonat e këmbësorëve.
Masat e marra veçanërisht pas masakrës në bregdetin e Nicës në korrik 2016. Sigurisht jo episodi i parë, duke qenë se rastet e para datojnë në vitet 1960 dhe nuk janë kryer gjithmonë nga vrasës me motive politike. Por në shëtitore, terroristi tunizian, i cili doli nga askund, pa precedentë të qartë xhihadist, demonstroi teknikën vdekjeprurëse: marrja me qira e një automjeti të rëndë, me një “bazë rrote” aq të lartë sa të mund të ngjitej në trotuar.
Që atëherë janë marrë masa. Disa zona janë futur në listë “të kuqe”. Masa konkrete dhe përpjekje për të qetësuar qytetarët. Vetëm se është e pamundur të mbyllësh një qytet, një demonstratë, një procesion. Kushdo që dëshiron të godasë ndërron “qëllimin” e tij: nëse nuk mund të arrijë “qendrën”, ata kërkojnë objektiva jashtë perimetrit. Terroristit – motivi apo përkatësia nuk ka rëndësi – i intereson vetë veprimi, vdekjet e shkaktuara, frika. Sigurisht, në teori, ai do të preferonte një vend simbolik, por siç kishte sugjeruar Osama bin Laden kur fshihej në strehën e tij të fundit në Pakistan, ndjekësit e tij duhej të ishin më pak “ambiciozë” në ndjekjen e qëllimit të tyre. Një plan i thjeshtë por i suksesshëm është më i mirë se një projekt i ndërlikuar, në rrezik dështimi. Dhe vrasësit janë përshtatur, duke shtyrë edhe shumë emulatorë, që nuk kanë lidhje me luftën e shenjtë, të zgjedhin këtë modus operandi.
