Nga Guido Olimpio, Corriere della Sera
Specialist i madh në operacionet klandestine: sipas disave, mund të jenë njerëzit e tij ata që kryejnë një hakmarrje fillestare kundër Izraelit
Mesi i viteve 1990, një konferencë mbi terrorizmin pranë Mynihut, ku morën pjesë disa delegacione. Atëherë kërcënimi xhihadist sapo kishte filluar, tema ishte me interes për pak njerëz. Izraelitët janë të pranishëm me tre ekspertë të tyre, mes tyre edhe Meir Degan. I pasionuar pas pikturës dhe udhëtimit në Lindje, zyrtari i atëhershëm analizoi strukturën e Hezbollahut dhe tregoi disa emra: Imad Mughnyeh, udhëheqës ushtarak, Mustafa Badreddine dhe Talal Hamiyah, bashkëpunëtorët e tij më të ngushtë. Ata emra janë bërë histori, mes dje dhe sot.
Degan do të bëhet kreu i Mossad në 2002, ai do të jetë truri i një fushate intensive sabotazhi, atentate në shënjestër, përdorimi i “bashkëpunëtorëve” të huaj për të kryer misione në tokën armike. Ai do të vazhdojë të shtyjë për veprime më vendimtare kundër Iranit edhe pas largimit nga detyra dhe do të vdesë në vitin 2011. Megjithatë, Mugnyeh do të vritet në 2008 në Damask, ashtu si Badreddine tetë vjet më vonë, të dy të likuiduar nga izraelitët.
Me zgjedhje dhe përvojë të saktë, roli do t’i kalojë Hamiyah, një militant që është bërë një nga më të mirët në lëvizje, një specialist i madh në operacionet klandestine. Një rol që ai e ruan ende duke pasur në dispozicion krijimin e tij, Njësinë 910, Sipas disave, mund të jenë njerëzit e tij ata që kryejnë një hakmarrje fillestare kundër Izraelit. Pikërisht siç bënë në vitin 1992 pas vrasjes me cak të sekretarit të atëhershëm të Hezbollahut, Abbas Mussawi, duke hedhur në erë ambasadën izraelite në Buenos Aires. Masakra për të cilën ka ende të kërkuar përreth, një episod i pasuar nga i dyti në 1994 me shkatërrimin, sërish në Argjentinë, të selisë së shoqatës hebreje Amia. Masakrat që u atribuohen ndjekësve të Hamiyah, të aftë për të bashkuar celula të përziera, me terroristë të ardhur nga Libani dhe simpatizant të transplantuar (të lindur, të rritur) jashtë vendit. Kjo do të jetë tema themelore e taktikave të Talalit, një kanal i madh i marrëdhënieve sekrete me grupet, realitetet dhe komunitetet. Nga Lindja e Mesme në Afrikë, nga Evropa në Azi, zona ku operativët kanë goditur ose janë bllokuar përpara se ta bënin këtë.
Me origjinë nga lugina Bekaa, në fund të të gjashtëdhjetave, lideri shiit punoi për ca kohë në aeroportin e Bejrutit, një punë të cilën e la më vonë për t’iu përkushtuar luftës së armatosur përkrah Mughnyeh. Protagonistët e atyre ditëve i lidhte vëllazëria politike, por në disa raste edhe lidhjet farefisnore. Lidhja klanore, në fakt, mund të jetë burimi më i mirë kundër tradhtisë. Rregulli, megjithatë, që nuk është i shkruar në gur.
Hamiyah do të shoqërojë kalimin e Partisë së Zotit nga një formacion gueril në një mini-ushtri, një evolucion i favorizuar nga mbështetja e Teheranit. Ai shpesh do të udhëtojë në Irak për të krijuar bashkëpunim të ngushtë me disa “brigada” shiite, pastaj në vendet afrikane në anën perëndimore dhe në juglindje. Degan do të flasë për aktivitete të vërteta tregtare (dhe si ekran) në Tajlandë, kompani që duhej të mblidhnin fonde, të përfaqësonin pikat e mbështetjes, të ofronin mbështetje logjistike. Rrjeti do të jetë protagonist i një sulmi vetëvrasës në Burgas të Bullgarisë kundër një grupi turistësh hebrenj. Veprim i suksesshëm i përzier me hapa të gabuar, duke përfshirë arrestimin e elementëve të karakterizuar nga një veçori e veçantë: shtetësia e dyfishtë, libaneze dhe evropiane, në mënyrë që të mund të lëvizin më lirshëm.
I përkufizuar si asketik, larg “dritës” – jo vetëm për arsye profesionale – dhe i matur në të njohurit e tij (vetëm miq të ngushtë dhe familjarë), Talal mbeti i gjallë pavarësisht nga ndjekja e Izraelit dhe SHBA-së, të cilat në 2017 ofruan një shpërblim prej 7 milionë dollarë sepse e konsiderojnë të përfshirë në masakrat e viteve 1980 kundër objektivave amerikanë. Për më tepër, ata besojnë se ai mund të jetë pas përpjekjeve për infiltrim brenda Shteteve të Bashkuara.
Ekziston një detaj në dokumentet gjyqësore të një hetimi të FBI-së, i cili përfundoi në vitin 2019 me dënimin 40-vjeçar të një libanezit që besohet të jetë një agjent i Hezbollahut në gjumë. Interesante. I arrestuari, një herë në Bejrut, telefonoi një numër telefoni të lidhur me një pager të mbajtësit të tij nga Njësia 910, i cili nga ana e tij e kontaktoi duke u lidhur me telefonin e një të afërmi. Dëshmi se si “hijet” e Talalit u mbështetën në pajisjet e përdorura më pas nga Mossad për të nisur sulmin vdekjeprurës ndaj udhëheqjes.
Në këtë fazë të fundit, emri i Hamiyah është rishfaqur. Hamiyah mori më shumë përgjegjësi në fushën e betejës pas vdekjes së Ibrahim Akilit dhe ishte objektiv i një bastisjeje më 24 shtator. Informacioni, sipas burimeve, është i pasaktë. Për izraelitët ai mbetet një objektiv me vlerë të lartë për atë që përfaqësonte dhe çfarë mund të bënte gjithashtu.
